LICZ.WARUNKI
Zwraca liczbę komórek spełniających kryteria w wielu zakresach.
Ta funkcja jest dostępna od wersji 4.0 Collabora Office.
LICZ.WARUNKI(zakres; kryterium [; zakres2; kryterium2] [; ... ; [zakres1272; kryterium127]])
Zakres1 – wymagany argument. Jest to zakres komórek, nazwa nazwanego zakresu lub etykieta kolumny lub wiersza, do którego ma zostać zastosowane odpowiednie kryterium.
Kryterium: kryterium to odwołanie do pojedynczej komórki, liczba lub tekst. Używa się go do porównań zawartości komórek.
Odwołanie do pustej komórki jest interpretowane jako wartość liczbowa 0.
Pasującym wyrażeniem może być:
-
Liczba lub wartość logiczna. Pasująca zawartość komórki jest równa wartości liczbowej lub logicznej.
-
Wartość rozpoczynająca się od komparatora (<, <=, =, >, >=, <>).
Jeśli wartość = jest pusta, odpowiada pustym komórkom.
Jeśli wartość <> jest pusta, odpowiada niepustym komórkom.
Jeśli wartość <> nie jest pusta, dopasowuje dowolną zawartość komórki z wyjątkiem wartości, łącznie z pustymi komórkami.
Uwaga: "=0" nie pasuje do pustych komórek.
Jeśli wartość = i <> nie jest pusta i nie może być interpretowana jako typ liczbowy lub jeden z jego podtypów oraz właściwość Kryteria wyszukiwania = i < > musi dotyczyć całych komórek jest zaznaczona, porównanie dotyczy całej zawartości komórki, jeśli nie jest zaznaczone, porównanie dotyczy dowolnej podczęści pola spełniającej kryteria. Jeśli wartość = i <> nie jest pusta i nie można jej interpretować jako typu liczbowego lub jednego z jego podtypów.
-
Inna wartość tekstowa. Jeśli zaznaczona jest opcja Kryteria wyszukiwania = i <> muszą dotyczyć całych komórek, kryteria muszą obejmować całą zawartość komórki, w przeciwnym razie musi pasować do dowolnej części treści. Wyrażenie może zawierać tekst, liczby, wyrażenia regularne lub symbole wieloznaczne jeśli włączono je w opcjach wyjściowych).
Zakres2 – Opcjonalnie. Zakres2 i wszystkie następujące oznaczają to samo co Zakres1.
Kryterium2 – opcjonalne. Kryterium2 i wszystkie poniższe oznaczają to samo co Kryterium.
Wyszukiwanie obsługuje symbole wieloznaczne lub wyrażenia regularne. Przy włączonych wyrażeniach regularnych możesz wpisać „all.*”, na przykład, aby znaleźć pierwszą lokalizację „all”, po której następuje dowolny znak. Jeśli chcesz wyszukać tekst, który jest również wyrażeniem regularnym, musisz poprzedzić każdy metaznak lub operator wyrażenia regularnego znakiem „\” albo umieścić tekst w \Q...\E. Możesz włączać i wyłączać automatyczną ocenę symboli wieloznacznych lub wyrażeń regularnych w .
W przypadku korzystania z funkcji, w których jeden lub więcej argumentów to ciągi kryteriów wyszukiwania reprezentujące wyrażenie regularne, pierwszą próbą jest przekonwertowanie kryteriów ciągu na liczby. Na przykład „.0” zostanie przekonwertowane na 0,0 i tak dalej. Jeśli się powiedzie, dopasowanie nie będzie dopasowaniem wyrażenia regularnego, ale dopasowaniem liczbowym. Jednak po przełączeniu na ustawienia regionalne, w których separatorem dziesiętnym nie jest kropka, konwersja wyrażeń regularnych działa. Aby wymusić ocenę wyrażenia regularnego zamiast wyrażenia liczbowego, użyj wyrażenia, którego nie można błędnie odczytać jako liczbowego, takiego jak „.[0]”, „.\0” lub „(?i).0”.
Zakres, Zakres2, ... i Kryterium, Kryterium2, ... muszą mieć ten sam rozmiar, w przeciwnym razie funkcja zwróci Błąd:502 – Nieprawidłowy argument.
Logiczną relację między kryteriami można zdefiniować jako logiczne I (koniunkcja). Innymi słowy, wtedy i tylko wtedy, gdy spełnione są wszystkie podane kryteria, do obliczeń brana jest wartość z odpowiedniej komórki danego Zakresu_funkcji.
Ta funkcja może mieć do 255 argumentów, co oznacza, że można podać 127 zakresów kryteriów i kryteriów dla nich.
Jeśli komórka zawiera PRAWDA, jest traktowana jak 1. Jeśli zawiera FAŁSZ – jak 0 (zero).
Funkcja ta jest częścią standardu Open Document Format for Office Applications (OpenDocument) w wersji 1.2. (ISO/IEC 26300:2-2015)
Poniżej opisano działanie tego pola na tabeli
|
A
|
B
|
C
|
1
|
Nazwa produktu
|
Sprzedaże
|
Przychód
|
2
|
ołówek
|
20
|
65
|
3
|
ołów
|
35
|
85
|
4
|
fotoalbum
|
20
|
190
|
5
|
album
|
17
|
180
|
6
|
piórnik
|
nie
|
nie
|
We wszystkich przykładach poniżej, zakresy dla sumy obliczeń zawierają wiersz #6, który jest ignorowany, ponieważ zawiera tekst.
Proste użycie
=LICZ.WARUNKI(B2:B6;">=20")
Oblicza liczbę wierszy z zakresu B2:B6 z wartościami większymi niż lub równymi do 20. Zwraca 3, ponieważ piąty i szósty wiersz nie spełniają kryterium.
=LICZ.WARUNKI(B2:B6;">=20";C2:C6;">70")
Oblicza liczbę wierszy zawierających jednocześnie wartości większe niż 70 w zakresie C2:C6 oraz wartości większe niż lub równe do 20 w zakresie B2:B6.Zwraca 2, ponieważ drugi, piąty i szósty wiersz nie nie spełniają co najmniej jednego kryterium.
Użycie wyrażeń regularnych i funkcji zagnieżdżonych
Aby te przykłady działały zgodnie z opisem, upewnij się, że opcja Włącz wyrażenia regularne w formułach jest zaznaczona w .
=LICZ.WARUNKI(B2:B6;"[:alfa:]*")
Oblicza liczbę wierszy z zakresu B2:B6, które zawierają wyłącznie symbole alfabetu. Zwraca 1, ponieważ tylko szósty wiersz spełnia kryterium.
=LICZ.WARUNKI(B2:B6;">"&MIN(B2:B6);B2:B6;"<"&MAKS(B2:B6))
Oblicza liczbę wierszy z zakresu B2:B6, wyłączając wiersze z minimalnymi i maksymalnymi wartościami tego zakresu. Zwraca 2, ponieważ trzeci, piąty i szósty wiersz nie spełniają co najmniej jednego kryterium.
=LICZ.WARUNKI(A2:A6;"ołów.*";B2:B6;"<"&MAKS(B2:B6))
Oblicza liczbę wierszy, które odpowiadają wszystkim komórkom z zakresu A2:A6 zaczynającym się od słowa "ołów" i do wszystkich komórek z zakresu B2:B6, oprócz ich maksimum. Zwraca 1, ponieważ tylko drugi wiersz spełnia wszystkie kryteria.
Odwołanie do komórki jako kryterium
Jeśli chcesz łatwo zmienić kryterium, możesz określić je w osobnej komórce i użyć odwołań do tej komórki w warunku funkcji LICZ.WARUNKI. Na przykład: powyższa funkcja może być przepisana następująco:
=LICZ.WARUNKI(A2:A6;E2&".*";B2:B6;"<"&MAKS(B2:B6))
Jeśli E2 = ołów, funkcja zwraca 1, ponieważ łącze do komórki jest zastąpione jego treścią i działa jak funkcja powyżej.
Otwórz plik z przykładem: