Funkcja
Otwiera Kreator funkcji, który pomaga w interaktywnym tworzeniu formuł.
Przed uruchomieniem Kreatora zaznacz komórkę lub zakres komórek z bieżącego arkusza, aby określić miejsce, w którym zostanie wstawiona formuła.
Kompletną dokumentację ODFF (OpenDocument Format Formula) można pobrać ze strony internetowej OASIS
Kreator funkcji zawiera dwie zakładki: Funkcje, która służy do tworzenia formuł, oraz Struktura, która służy do sprawdzenia konstrukcji formuły.
Karta Funkcje
Szukaj
Wyszukaj część nazwy funkcji.
Kategoria
Zawiera wszystkie kategorie, do których przypisano poszczególne funkcje. Po wybraniu kategorii wyświetlane są odpowiednie funkcje. Aby wyświetlić wszystkie funkcje w kolejności alfabetycznej, niezależnie od kategorii, należy wybrać pozycję "Wszystko". Pozycja "Ostatnio użyte" zawiera ostatnio używane funkcje.
Możesz przejrzeć pełną Listę kategorii i funkcji
Funkcja
Wyświetla funkcje należące do wybranej kategorii. Aby wybrać funkcję, należy kliknąć dwukrotnie jej nazwę. Pojedyncze kliknięcie wyświetla krótki opis funkcji.
Macierz
Określa, że wybrana funkcja jest wstawiana do zaznaczonego zakresu komórek jako formuła macierzy. Formuły macierzy działają na wielu komórkach. Każda komórka w macierzy zawiera formułę, nie jako kopię, ale jako wspólną formułę wspólną dla wszystkich komórek macierzy.
Opcja Macierz jest identyczna z poleceniem CommandCtrl+Shift+Enter służącym do wprowadzania i zatwierdzania formuł w arkuszu. Formuła jest dodawana jako formuła macierzowa, oznaczana przez dwa nawiasy klamrowe: { }.
Maksymalnym rozmiarem zakresu macierzy jest obszar 128 na 128 komórek.
Pola wprowadzania argumentów
Po dwukrotnym kliknięciu funkcji pola wprowadzania argumentów pojawiają się po prawej stronie okna dialogowego. Aby wybrać odwołanie do komórki jako argument, kliknij bezpośrednio w komórce lub przeciągnij przez wymagany zakres na arkuszu, przytrzymując przycisk myszy. Możesz także wprowadzić wartości liczbowe i inne lub odnośniki bezpośrednio do odpowiednich pól w oknie dialogowym. Używając wpisów dat, upewnij się, że używasz prawidłowego formatu. Kliknij OK, aby wstawić wynik do arkusza kalkulacyjnego.
Zmniejsz/ Rozszerz
Kliknij ikonę Zmniejsz, aby zredukować okno dialogowe do rozmiaru pola wprowadzania. Łatwiej jest wtedy zaznaczyć w arkuszu wymaganą referencję. Ikony są następnie automatycznie przekształcane w ikonę Rozszerz. Kliknij, aby przywrócić okno dialogowe do jego oryginalnego rozmiaru.
Kliknięcie arkusza powoduje automatyczne zminimalizowanie okna dialogowego. Okno jest przywracane natychmiast po zwolnieniu przycisku myszy, a określony za pomocą myszy zakres odniesienia jest wyróżniany w dokumencie niebieską ramką.
Zmniejsz
Rozszerz
Wynik funkcji
Gdy tylko wprowadzisz argumenty do funkcji, wynik jest obliczany. Ten podgląd informuje, czy obliczenia można przeprowadzić z podanymi argumentami. Jeśli argumenty prowadzą do błędu, wyświetlany jest odpowiedni kod błędu.
Wymagane wpisy są oznaczone pogrubioną nazwą argumentu.
f(x) (zależna od wybranej funkcji)
Pozwala uzyskać dostęp do podrzędnego poziomu Kreatora funkcji w celu wprowadzenia funkcji zagnieżdżonej zamiast wartości lub odwołania.
Argument/parametr/odwołanie do komórki (zależne od wybranej funkcji)
Liczba widocznych pól tekstowych zależy od funkcji. Argumenty można wprowadzać bezpośrednio do pól argumentów lub klikając komórkę w tabeli.
Wynik
Wyświetla wynik obliczeń lub komunikat o błędzie.
Formuła
Wyświetla utworzoną formułę. Funkcję można wprowadzać bezpośrednio lub utworzyć formułę, korzystając z pomocy Kreatora.
Wstecz
Przenosi fokus przez składniki formuły, zaznaczając je w ten sposób.
Aby zaznaczyć pojedynczą funkcję w złożonej formule złożonej z kilku funkcji, należy kliknąć dwukrotnie tę funkcję w oknie formuły.
Dalej
Przechodzi do przodu przez składniki formuły w oknie formuły. Ten przycisk może być również użyty do przypisania funkcji do formuły. Jeśli wybierzesz funkcję i klikniesz przycisk Dalej, wybór pojawi się w oknie formuły.
Aby przenieść funkcję do okna formuły, należy kliknąć ją dwukrotnie w oknie wyboru.
OK
Kończy Kreator funkcyjny i przenosi formułę do zaznaczonych komórek.
Anuluj
Zamyka okno dialogowe bez implementowania formuły.
Zakładka struktura
Na tej stronie można zobaczyć strukturę funkcji.
Jeśli kursor komórki umieszczono w komórce już zawierającej funkcję, uruchomienie Kreatora funkcji powoduje wyświetlenie zakładki Struktura wyświetlającej układ bieżącej funkcji.
Struktura
Wyświetla hierarchiczny układ bieżącej funkcji. Argumenty można wyświetlić i ukryć, klikając umieszczony przed nimi znak plus lub minus.
Niebieskie kropki oznaczają prawidłowo wprowadzone argumenty. Czerwone kropki oznaczają nieprawidłowe typy danych. Na przykład: jeśli funkcja SUMA posiada jeden z argumentów wprowadzony jako tekst, zostanie on oznaczony na czerwono, ponieważ argumentami funkcji SUMA mogą być tylko liczby.