Collabora Office 24.04 laguntza
Laginaren batez bestekoarekiko desbideratzeen karratuen batura ematen du.
DEVSQ(Zenbakia 1 [; Zenbakia 2 [; … [; Zenbakia 255]]])
=DEVSQ(A1:A50)
Etorkizuneko balioak estrapolatzen ditu lehendik dauden x eta y balioetan oinarrituta.
FORECAST(Balioa; DatuakY; DatuakX)
Balioa: erregresio linealean Y balioa kalkulatu behar zaion X balioa.
Datuak_Y: y ezagunen matrizea edo barrutia da.
Datuak_X: x ezagunen matrizea edo barrutia da.
=FORECAST(50;A1:A50;B1;B50): X 50 baliorako espero den Y balioa ematen du, bi erreferentzien X eta Y balioak erregresio lineal baten bidez lotuta daudenean.
Etorkizuneko balioak estrapolatzen ditu lehendik dauden x eta y balioetan oinarrituta.
FORECAST.LINEAR(Balioa; DatuakY; DatuakX)
Balioa: erregresio linealean Y balioa kalkulatu behar zaion X balioa.
DatuakY: y ezagunen matrizea edo barrutia da.
DatuakX: x ezagunen matrizea edo barrutia da.
=FORECAST(50;A1:A50;B1;B50): X 50 baliorako espero den Y balioa ematen du, bi erreferentzien X eta Y balioak erregresio lineal baten bidez lotuta daudenean.
COM.MICROSOFT.FORECAST.LINEAR
Banaketa normal estandar metatuaren alderantzizkoa ematen du.
NORMINV(Zenbakia)
Zenbakia: alderantzizko banaketa normal estandarra kalkulatu behar zaion probabilitatea.
=NORM.S.INV(0,908789): 1,333334673 ematen du.
COM.MICROSOFT.NORM.S.INV
Banaketa normal estandar metatuaren funtzioa ematen du. Banaketak 0 batez bestekoa eta 1 desbideratze estandarra dauka.
GAUSS(x)=NORMSDIST(x)-0,5 da
NORMSDIST(Zenbakia)
Zenbakia: banaketa metatu normal estandarra kalkulatu behar zaion balioa da.
=NORMSDIST(1): 0,84 ematen du. X=1 balioaren ezkerraldean dagoen banaketa normal estandarraren kurbaren azpiko areak area osoaren % 84 hartzen du.
Banaketa normal estandar metatuaren funtzioa ematen du. Banaketak 0 batez bestekoa eta 1 desbideratze estandarra dauka.
NORM.S.DIST(Zenbakia; Metatua)
Zenbakia: banaketa metatu normal estandarra kalkulatu behar zaion balioa da.
Metatua (aukerakoa): 0 edo Faltsua, probabilitate-dentsitatearen funtzioa kalkulatzen du. Beste balio batzuk edo Egiazkoa izanez gero, edo ez ikusi eginez gero, banaketa metatuaren funtzioa kalkulatzen du.
=NORM.S.DIST(1;0) funtzioak 0.2419707245 ematen du.
=NORMSDIST(1): 0,84 ematen du. X=1 balioaren ezkerraldean dagoen banaketa normal estandarraren kurbaren azpiko areak area osoaren % 84 hartzen du.
COM.MICROSOFT.NORM.S.DIST
Banaketa normal estandar metatuaren alderantzizkoa ematen du.
NORMINV(Zenbakia)
Zenbakia: alderantzizko banaketa normal estandarra kalkulatu behar zaion probabilitatea.
=NORMSINV(0,908789): 1,3333 ematen du.
Adierazitako objektu kopuruaren errepikatu gabeko permutazioak kalkulatzen ditu.
PERMUT(kopurua_1; kopurua_2)
Kopurua_1: objektuen guztizko kopurua.
Kopurua_2: permutazio bakoitzeko objektuen kopurua da.
=PERMUT(6;3): emaitza 120 da. 120 aukera daude, 6 joko-kartarekin 3 kartako sekuentzia desberdinak hartzeko.
Emandako objektu kopuru baten permutazioak kalkulatzen ditu. (errepikapenak onartuta).
PERMUTATIONA(kopurua_1; kopurua_2)
Kopurua_1: objektuen guztizko kopurua.
Kopurua_2: permutazio bakoitzeko objektuen kopurua da.
Zenbat aldiz atera daitezke 2 objektu 11 objektuko multzo batetik?
=PERMUTATIONA(11;2): 121 ematen du.
=PERMUTATIONA(6;3) emaitza 216 da. 6 joko-kartarekin, 216 aukera daude 3 kartako sekuentziak osatzeko, karta bat atera aurretik lehen ateratakoa zakura ematen bada.
Barruti bateko balioak bi mugaren artean egoteko probabilitatea ematen du. Ez bada Amaierako baliorik adierazten, datu-balioak Hasierako balioen berdinak direla hartuko du oinarritzat funtzio honek, probabilitatea kalkulatzeko.
PROB(Datual; Probabilitatea; Hasiera [; Amaiera])
Datuak: lagineko matrizea edo datu-barrutia da.
Probabilitatea: probabilitateei dagokien matrizea edo barrutia.
Hasiera: batu beharreko probabilitateak dituen bitartearen hasierako balioa.
Amaiera (aukerakoa): batu beharreko probabilitateak dituen bitartearen amaierako balioa. Parametro hori ez badago, Hasiera balioa egoteko probabilitatea kalkulatzen da.
=PROB(A1:A50;B1:B50;50;60): A1:A50 barrutiko balio bat 50 eta 60 mugen artean egoteko probabilitatea kalkulatzen du. A1:A50 barrutiko balio guztiek probabilitate bat dute B1:B50 barrutian.
Lagineko zenbaki baten heina ematen du.
RANK(Balioa; Datuak [; Mota])
Balioa: heina zehaztu beharreko balioa da.
Datuak: lagineko matrizea edo datu-barrutia da.
Mota (aukerakoa): sekuentzia-ordena da.
Mota = 0 bada, esan nahi du beheranzkoa dela, matrizeko azken elementutik aurrenekora (hori da lehenespena);
Mota = 0 bada, esan nahi du goranzkoa dela, barrutiko lehen elementutik azkenekora.
=RANK(A10;A1:A50): A1:A50 balio-barrutiko A10 gelaxkako balioaren heina ematen du. Balioa ez bada existitzen barrutiaren baitan, errore-mezu bat bistaratuko da.
Emandako balio batek emandako balio-matrize batean duen hein estatistikoa itzultzen du. Zerrendan balio bikoiztuak badaude, batezbesteko heina itzuliko da.
RANK.AVG eta RANK.EQ funtzioen arteko desberdintasuna balioen zerrendan bikoiztuak daudenean geratzen da agerian. RANK.EQ funtzioak heinik baxuena ematen du, eta RANK.AVG funtzioak batezbesteko heina ematen du.
RANK.AVG(Balioa; Datuak [; Mota])
Balioa: heina zehaztu beharreko balioa da.
Datuak: lagineko matrizea edo datu-barrutia da.
Mota (aukerakoa): sekuentzia-ordena da.
Mota = 0 bada, esan nahi du goranzkoa dela, barrutiko lehen elementutik azkenekora.
Mota = 0 bada, esan nahi du goranzkoa dela, barrutiko lehen elementutik azkenekora.
=RANK(A10;A1:A50): A1:A50 balio-barrutiko A10 gelaxkako balioaren heina ematen du. Balioa ez bada existitzen barrutiaren baitan, errore-mezu bat bistaratuko da.
COM.MICROSOFT.RANK.AVG
Emandako balio batek emandako balio-matrize batean duen hein estatistikoa itzultzen du. Zerrendan balio bikoiztuak badaude, batezbesteko heina itzuliko da.
RANK.AVG eta RANK.EQ funtzioen arteko desberdintasuna balioen zerrendan bikoiztuak daudenean geratzen da agerian. RANK.EQ funtzioak heinik baxuena ematen du, eta RANK.AVG funtzioak batezbesteko heina ematen du.
RANK.EQ(Balioa; Datuak [; Mota])
Balioa: heina zehaztu beharreko balioa da.
Datuak: lagineko matrizea edo datu-barrutia da.
Mota (aukerakoa): sekuentzia-ordena da.
Mota = 0 bada, esan nahi du goranzkoa dela, barrutiko lehen elementutik azkenekora.
Mota = 0 bada, esan nahi du goranzkoa dela, barrutiko lehen elementutik azkenekora.
=RANK(A10;A1:A50): A1:A50 balio-barrutiko A10 gelaxkako balioaren heina ematen du. Balioa ez bada existitzen barrutiaren baitan, errore-mezu bat bistaratuko da.
COM.MICROSOFT.RANK.EQ
Banaketa baten asimetria ematen du.
SKEW(Zenbakia 1 [; Zenbakia 2 [; … [; Zenbakia 255]]])
Parametroek gutxienez hiru balio zehaztu behar dituzte.
=SKEW(A1:A50): emandako datuen asimetria-balioa kalkulatzen du.
Erregresio linealaren lerroaren malda ematen du. Y eta X balioetan ezarritako datu-puntuei egokitzen zaie malda.
SLOPE(datuak_Y; datuak_X)
Datuak_Y: y datuen matrizea da.
Datuak_X: x datuen matrizea da.
=SLOPE(A1:A50;B1:B50)
Ausazko aldagai bat balio normalizatu bihurtzen du.
STANDARDIZE(Zenbakia; Batez bestekoa; STDEV)
Zenbakia: estandarizatu beharreko zenbakia da.
Batez bestekoa: banaketaren batez besteko aritmetikoa.
STDEV: banaketaren desbideratze estandarra.
=STANDARDIZE(11;10;1) funtzioak 1 ematen du. 10eko batez bestekoa eta 1eko desbideratze estandarra dituen banaketa normal batean, 11 balioaren eta batez bestekoaren arteko distantzia 1 da. Banaketa normal estandarrean, 0 batez besteko baliotik distantzia berera egongo da 1 balioa.
Desbideratze estandarra kalkulatzen du lagin batean oinarrituta.
STDEV(Zenbakia 1 [; Zenbakia 2 [; … [; Zenbakia 255]]])
Parametroek gutxienez bi balio zehaztu behar dituzte.
=STDEV(A1:A50) funtzioak desbideratze estandar haztatua itzultzen du, erreferentzia den datuetan oinarrituta.
Desbideratze estandarra ematen du populazio osoan oinarrituta.
STDEV.P(Zenbakia 1 [; Zenbakia 2 [; … [; Zenbakia 255]]])
=STDEV.P(A1:A50): erreferentzia-datuen desbideratze estandarra ematen du.
COM.MICROSOFT.STDEV.P
Desbideratze estandarra kalkulatzen du lagin batean oinarrituta.
STDEV.S(Zenbakia 1 [; Zenbakia 2 [; … [; Zenbakia 255]]])
Parametroek gutxienez bi balio zehaztu behar dituzte.
=STDEV.S(A1:A50): erreferentzia-datuen desbideratze estandarra ematen du.
COM.MICROSOFT.STDEV.S
Desbideratze estandarra kalkulatzen du lagin batean oinarrituta.
STDEVA(Zenbakia 1 [; Zenbakia 2 [; … [; Zenbakia 255]]])
Parametroek gutxienez bi balio zehaztu behar dituzte. Testuak 0 balioa du.
=STDEVA(A1:A50): Desbideratze estandarra ematen du erreferentzia-datuetan oinarrituta.
Desbideratze estandarra ematen du populazio osoan oinarrituta.
STDEVP(Zenbakia 1 [; Zenbakia 2 [; … [; Zenbakia 255]]])
=STDEVP(A1:A50): erreferentzia-datuen desbideratze estandarra ematen du.
Desbideratze estandarra ematen du populazio osoan oinarrituta.
STDEVPA(Zenbakia 1 [; Zenbakia 2 [; … [; Zenbakia 255]]])
Testuak 0 balioa du.
=STDEVPA(A1:A50): erreferentzia-datuen desbideratze estandarra ematen du.
Erregresioko X balio guztientzat aurreikusitako Y balioaren errore estandarra ematen du.
STEYX(DatuakY; DatuakX)
DatuakY: y datuen matrizea da.
DatuakX: x datuen matrizea da.
=STEXY(A1:A50;B1:B50)
T banaketa ematen du.
T.DIST(Zenbakia; Askatasun_graduak; Metatua)
Zenbakia: T banaketa kalkulatu behar zaion balioa da.
Askatasun_graduak: T banaketaren askatasun-graduen kopurua.
Metatua (aukerakoa): 0 edo Faltsua, probabilitate-dentsitatearen funtzioa kalkulatzen du. Beste balio batzuk edo Egiazkoa izanez gero, edo ez ikusi eginez gero, banaketa metatuaren funtzioa kalkulatzen du.
=T.DIST(1; 10; TRUE) funtzioak 0,8295534338 ematen du.
COM.MICROSOFT.T.DIST
Student-en bi ilarako T banaketa kalkulatzen du. Laginen datu multzo txikiekin hipotesiak probatzeko erabiltzen den probabilitate-banaketa jarraitua da.
T.DIST.2T(Zenbakia; Askatasun_graduak)
Zenbakia: T banaketa kalkulatu behar zaion balioa da.
Askatasun_graduak: T banaketaren askatasun-graduen kopurua.
=T.DIST.2T(1; 10) funtzioak 0,3408931323 ematen du.
COM.MICROSOFT.T.DIST.2T
Student-en eskuin ilarako T banaketa kalkulatzen du. Laginen datu multzo txikiekin hipotesiak probatzeko erabiltzen den probabilitate-banaketa jarraitua da.
T.DIST.RT(Zenbakia; Askatasun_graduak)
Zenbakia: T banaketa kalkulatu behar zaion balioa da.
Askatasun_graduak: T banaketaren askatasun-graduen kopurua.
=T.DIST.RT(1; 10) funtzioak 0,1704465662 ematen du.
COM.MICROSOFT.T.DIST.RT
T banaketaren ilara bakarreko alderantzizkoa ematen du.
T.INV(zenbakia; askatasun_graduak)
Zenbakia: bi ilarako T banaketari dagokion probabilitatea.
Askatasun_graduak: T banaketaren askatasun-graduen kopurua.
=T.INV(0,1;6): -1,4397557473 ematen du
COM.MICROSOFT.T.INV
Student-en bi ilarako T banaketaren alderantzizkoa kalkulatzen du. Laginen datu multzo txikiekin hipotesiak probatzeko erabiltzen den probabilitate-banaketa jarraitua da.
T.INV.2T(zenbakia; askatasun_graduak)
Zenbakia: bi ilarako T banaketari dagokion probabilitatea.
Askatasun_graduak: T banaketaren askatasun-graduen kopurua.
=T.INV.2T(0,25; 10) funtzioak 1,221255395 ematen du.
COM.MICROSOFT.T.INV.2T
Student-en T-testari dagokion probabilitatea ematen du.
T.TEST(datuak_1; datuak_2; modua; mota)
Datuak_1: lehen erregistroko mendeko datuen matrizea edo barrutia.
Datuak_2: bigarren erregistroko mendeko datuen matrizea edo barrutia.
Modua = 1: ilara bakarreko proba kalkulatzen du; Modua = 2 bi ilarako proba kalkulatzen du.
Mota: Egin beharreko T-testaren mota. 1 motak binakatua adierazten du. 2 motak, berriz, bariantza berdineko bi lagin (homozedastikoa). 3 motak, azkenik, bariantza desberdineko bi lagin (heterozedastikoa).
=T.TEST(A1:A50;B1:B50;2;2)
COM.MICROSOFT.T.TEST
T banaketa ematen du.
TDIST(zenbakia; askatasun_graduak; modua)
Zenbakia: T banaketa kalkulatu behar zaion balioa da.
Askatasun_graduak: T banaketaren askatasun-graduen kopurua.
Modua = 1: ilara bakarreko proba ematen du; Modua = 2 bi ilarako proba ematen du.
=TDIST(12;5;1)
T banaketaren alderantzizkoa kalkulatzen du.
TINV(zenbakia; askatasun_graduak)
Zenbakia: bi ilarako T banaketari dagokion probabilitatea.
Askatasun_graduak: T banaketaren askatasun-graduen kopurua.
=TINV(0,1;6): 1,94 ematen du
Student-en T-testari dagokion probabilitatea ematen du.
TTEST(datuak_1; datuak_2; modua; mota)
Datuak_1: lehen erregistroko mendeko datuen matrizea edo barrutia.
Datuak_2: bigarren erregistroko mendeko datuen matrizea edo barrutia.
Modua = 1: ilara bakarreko proba kalkulatzen du; Modua = 2 bi ilarako proba kalkulatzen du.
Mota: Egin beharreko T-testaren mota. 1 motak binakatua adierazten du. 2 motak, berriz, bariantza berdineko bi lagin (homozedastikoa). 3 motak, azkenik, bariantza desberdineko bi lagin (heterozedastikoa).
=TTEST(A1:A50;B1:B50;2;2)
Lagin baten bariantza kalkulatzen du.
VAR(Zenbakia 1 [; Zenbakia 2 [; … [; Zenbakia 255]]])
Parametroek gutxienez bi balio zehaztu behar dituzte.
=VAR(A1:A50)
Bariantza kalkulatzen du lagin batean oinarrituta. Testuaren balioa 0 da.
VARA(Zenbakia 1 [; Zenbakia 2 [; … [; Zenbakia 255]]])
Parametroek gutxienez bi balio zehaztu behar dituzte.
=VARA(A1:A50)
Lagin baten bariantza kalkulatzen du.
VAR.S(Zenbakia 1 [; Zenbakia 2 [; … [; Zenbakia 255]]])
Parametroek gutxienez bi balio zehaztu behar dituzte.
=VAR(A1:A50)
COM.MICROSOFT.VAR.S
Bariantza kalkulatzen du populazio osoan oinarrituta.
VARP(Zenbakia 1 [; Zenbakia 2 [; … [; Zenbakia 255]]])
=VARP(A1:A50)
Bariantza kalkulatzen du populazio osoan oinarrituta.
VAR.P(Zenbakia 1 [; Zenbakia 2 [; … [; Zenbakia 255]]])
=VARP(A1:A50)
COM.MICROSOFT.VAR.P
Bariantza kalkulatzen du populazio osoan oinarrituta. Testuaren balioa 0 da.
VARPA(Zenbakia 1 [; Zenbakia 2 [; … [; Zenbakia 255]]])
=VARPA(A1:A50)
Weibull-en banaketaren balioak ematen ditu.
Weibull banaketa probabilitate-banaketa jarraitu bat da, Alfa > 0 (forma) eta Beta > 0 (eskala) parametroak dituena.
C 0 bada, WEIBULL funtzioak probabilitate-dentsitatearen funtzioa kalkulatuko du.
C 1 bada, WEIBULL funtzioak banaketa metatuaren funtzioa kalkulatuko du.
WEIBULL(zenbakia; alfa; beta; C)
Zenbakia: Weibull-en banaketa kalkulatu behar zaion balioa.
Alfa: Weibull banaketaren forma-parametroa da.
Beta: Weibull banaketaren eskala-parametroa da.
C funtzioaren mota adierazten du.
=WEIBULL(2;1;1;1) funtzioak 0,86 ematen du.
Ikus, baita ere, wiki orria.
Weibull-en banaketaren balioak ematen ditu.
Weibull banaketa probabilitate-banaketa jarraitu bat da, Alfa > 0 (forma) eta Beta > 0 (eskala) parametroak dituena.
C 0 bada, WEIBULL funtzioak probabilitate-dentsitatearen funtzioa kalkulatuko du.
C 1 bada, WEIBULL funtzioak banaketa metatuaren funtzioa kalkulatuko du.
WEIBULL(zenbakia; alfa; beta; C)
Zenbakia: Weibull-en banaketa kalkulatu behar zaion balioa.
Alfa: Weibull banaketaren forma-parametroa da.
Beta: Weibull banaketaren eskala-parametroa da.
C funtzioaren mota adierazten du.
=WEIBULL(2;1;1;1) funtzioak 0,86 ematen du.
Ikus, baita ere, wiki orria.
COM.MICROSOFT.WEIBULL.DIST